
Peter Dael is zaakvoerder van Dael Printing. Een Iepers bedrijf dat zich toelegt op zeefdruk en dergelijke (excuseer mijn absoluut gebrek aan kennis met betrekking tot de materie), met 29 mensen in dienst. Een meer dan voltijdse job die de nodige stress met zich meebrengt. Dus zocht Peter een leuke, ontspannende vrijetijdsbesteding. Zelf godganse dagen binnen bezig, was hij jaloers op de vele landbouwers die op de streek aan het werk waren. Bovendien is Peter wijnliefhebber, geen kenner zegt hij zelf, en lid van een wijnclub. Het was dan ook een logische stap om wijnstokken aan te planten op een stuk grond dat hij, aanpalend aan zijn woning, kon kopen.
En Peter Dael gaat niet over één nacht ijs. Het is een perfectionist die ook in zijn hobby streeft naar kwaliteit. Zo volgde hij de opleiding ‘Wijnschool’ van Syntra. Een intensieve opleiding voor de aspirant en ervaren wijn(ver)bouwer. Een opleiding, trouwens, waar zeer veel belangstelling voor bestaat, met lange wachtlijsten voor inschrijvingen tot gevolg. Voor de ingewijden, onder andere Herman Troch, Jan Caudron en Rik Van Deun zijn docenten. Een intensieve opleiding van twee jaar, één à twee maal per week, tussen mensen die al jaren tot decennia wijn verbouwen en hun kennis van zaken willen toetsen aan de theorie.
Maar Peter doet zijn goesting. Want hij wil zich onderscheiden door uitzonderlijke kwaliteit te brengen. Hij kiest de moeilijke weg, de enige weg trouwens als men een kwaliteitsproduct voor ogen heeft. De planten worden een eind uit elkaar geplant (2,30 meter), er wordt gekozen om de planten hoog op te laten groeien voor optimale bezonning en zo veel mogelijk verluchting, kwaliteit primeert op kwantiteit, chemische manipulatie wordt zo veel als mogelijk vermeden maar is aanvaardbaar bij noodzakelijkheid, …
Ook de enige weg als het doel is lekkere rode wijn te produceren.
Niet evident als je weet dat 85% van de Heuvellandse wijnen stille of sprankelende witte wijn is… En dat heeft zijn redenen: voor rode wijnen moeten de druiven optimaal rijp kunnen worden. Wat niet zo evident is in deze contreien. Zuren moeten ten volle gevormd zijn, suikers volledig ontplooit, wortels moeten diep in de grond op zoek gaan naar de noodzakelijke voeding in plaats van oppervlakkig regenwater op te nemen. In hoofdzaak klimaatafhankelijk en dat is er nu eenmaal moeilijker in Zuid-West Vlaanderen dan in, pakweg, Rioja.
In 2010 zijn de eerste 300 plantjes Regent in de grond gestopt. De Regent is een populair Duits, blauw druivenras. Een kruising tussen Silvaner, Müller-Thurgau en Chambourcin. Het is een resistent ras, wat betekend dat het bestand is tegen de meest voorkomende schimmelziekten, namelijk echte en valse meeldauw. Bovendien is dit een vroegrijpe druif, geen overbodige luxe in deze contreien.
Dit jaar wordt Zweigelt aangeplant, een kruising tussen de Blaufränkisch en de St Laurent. Oostenrijkse afkomst, maar ook veelvuldig aangeplant in Hongarije en, hou je vast, Canada. En ook een blauwe druif.
Net als de Fruhburgunder, een afstammeling van de Pinot Noir, die in 2012 wordt bij geplaatst. Een derde vroegrijpe druif.
De uitdaging is van de drie druiven, monocépages te maken. ’t Is te zeggen: van elke druif een aparte wijn te maken. Nog moeilijker dus, want dan moet elke druivensoort ten volle op punt staan en als dusdanig verwerkt worden. Zelfs in klassieke wijnstreken worden meestal verschillende druivenrassen gecombineerd omwille van hun intrinsieke kwaliteiten zoals tannine, fruitigheid, body, zuren,… Hoogst interessant om volgen, dus. In 2014 kunnen we wellicht de eerste resultaten van de Regent verwachten.
Het is in ieder geval zo dat Peter er 100% voor gaat. En ik kan me het, in zijn geval, moeilijk anders voorstellen. Zelf vindt hij Belgische wijnbouwers ‘kamikazepiloten’, maar ondertussen stelt hij wel alles in het werk om uitzonderlijke wijnen te bekomen.
Het voorbeeld voor Peter is de Ahrvallei in West-Duitsland. Daar worden kwalitatief hoogstaande rode wijnen gemaakt op basis van Pinot Noir en zijn varianten. Hetzelfde klimaat als wat we hier hebben maar met zuidelijk georiënteerde rivierflanken die de zon ten volle benutten. Afwachten of we dat hier kunnen evenaren…
‘Rode wijn wordt gemaakt in de wijngaard’, zegt Peter.
Een waarheid als een koe! De kwaliteit van rode wijn staat of valt met de druif. Geen volgroeide druif, met een goede mix van zuren en alcohol, geen goeie wijn. Zo simpel is het. En dat maakt mijn bewondering voor hem alleen maar groter.
En Peter Dael gaat niet over één nacht ijs. Het is een perfectionist die ook in zijn hobby streeft naar kwaliteit. Zo volgde hij de opleiding ‘Wijnschool’ van Syntra. Een intensieve opleiding voor de aspirant en ervaren wijn(ver)bouwer. Een opleiding, trouwens, waar zeer veel belangstelling voor bestaat, met lange wachtlijsten voor inschrijvingen tot gevolg. Voor de ingewijden, onder andere Herman Troch, Jan Caudron en Rik Van Deun zijn docenten. Een intensieve opleiding van twee jaar, één à twee maal per week, tussen mensen die al jaren tot decennia wijn verbouwen en hun kennis van zaken willen toetsen aan de theorie.
Maar Peter doet zijn goesting. Want hij wil zich onderscheiden door uitzonderlijke kwaliteit te brengen. Hij kiest de moeilijke weg, de enige weg trouwens als men een kwaliteitsproduct voor ogen heeft. De planten worden een eind uit elkaar geplant (2,30 meter), er wordt gekozen om de planten hoog op te laten groeien voor optimale bezonning en zo veel mogelijk verluchting, kwaliteit primeert op kwantiteit, chemische manipulatie wordt zo veel als mogelijk vermeden maar is aanvaardbaar bij noodzakelijkheid, …
Ook de enige weg als het doel is lekkere rode wijn te produceren.
Niet evident als je weet dat 85% van de Heuvellandse wijnen stille of sprankelende witte wijn is… En dat heeft zijn redenen: voor rode wijnen moeten de druiven optimaal rijp kunnen worden. Wat niet zo evident is in deze contreien. Zuren moeten ten volle gevormd zijn, suikers volledig ontplooit, wortels moeten diep in de grond op zoek gaan naar de noodzakelijke voeding in plaats van oppervlakkig regenwater op te nemen. In hoofdzaak klimaatafhankelijk en dat is er nu eenmaal moeilijker in Zuid-West Vlaanderen dan in, pakweg, Rioja.
In 2010 zijn de eerste 300 plantjes Regent in de grond gestopt. De Regent is een populair Duits, blauw druivenras. Een kruising tussen Silvaner, Müller-Thurgau en Chambourcin. Het is een resistent ras, wat betekend dat het bestand is tegen de meest voorkomende schimmelziekten, namelijk echte en valse meeldauw. Bovendien is dit een vroegrijpe druif, geen overbodige luxe in deze contreien.
Dit jaar wordt Zweigelt aangeplant, een kruising tussen de Blaufränkisch en de St Laurent. Oostenrijkse afkomst, maar ook veelvuldig aangeplant in Hongarije en, hou je vast, Canada. En ook een blauwe druif.
Net als de Fruhburgunder, een afstammeling van de Pinot Noir, die in 2012 wordt bij geplaatst. Een derde vroegrijpe druif.
De uitdaging is van de drie druiven, monocépages te maken. ’t Is te zeggen: van elke druif een aparte wijn te maken. Nog moeilijker dus, want dan moet elke druivensoort ten volle op punt staan en als dusdanig verwerkt worden. Zelfs in klassieke wijnstreken worden meestal verschillende druivenrassen gecombineerd omwille van hun intrinsieke kwaliteiten zoals tannine, fruitigheid, body, zuren,… Hoogst interessant om volgen, dus. In 2014 kunnen we wellicht de eerste resultaten van de Regent verwachten.
Het is in ieder geval zo dat Peter er 100% voor gaat. En ik kan me het, in zijn geval, moeilijk anders voorstellen. Zelf vindt hij Belgische wijnbouwers ‘kamikazepiloten’, maar ondertussen stelt hij wel alles in het werk om uitzonderlijke wijnen te bekomen.
Het voorbeeld voor Peter is de Ahrvallei in West-Duitsland. Daar worden kwalitatief hoogstaande rode wijnen gemaakt op basis van Pinot Noir en zijn varianten. Hetzelfde klimaat als wat we hier hebben maar met zuidelijk georiënteerde rivierflanken die de zon ten volle benutten. Afwachten of we dat hier kunnen evenaren…
‘Rode wijn wordt gemaakt in de wijngaard’, zegt Peter.
Een waarheid als een koe! De kwaliteit van rode wijn staat of valt met de druif. Geen volgroeide druif, met een goede mix van zuren en alcohol, geen goeie wijn. Zo simpel is het. En dat maakt mijn bewondering voor hem alleen maar groter.