Baneberg, Westouter, Gilbert en Nicole Mylle - Nevejans.

Ze wonen op het eind van een doodlopend straatje, waar geen wagens kunnen kruisen, in een houten woning met een groot terras. En van op dat terras hebben ze een adembenemend uitzicht op Loker en op de Douvevallei. En op dat terras, zoals nu bij het eerste zonnetje, drinken ze daar het liefst een glaasje van hun eigen wijn. Samen met goede vriend en kompaan Raoul.
Levensgenieters!
Bij het eerste voorjaarszonnetje mocht ik hen wat vragen stellen over hun passie. Bij een glaasje Baneberg Müller-Thurgau van 2009. Een klassieke droge witte wijn, fris geschonken de ideale terraswijn.
Eigenlijk was het meer mijmeren dan vertellen. Over de eerste plantjes. Over de opleiding tot wijnmaker. Over de reizen naar de Moezel, als Raoul rijdt zodat Gilbert en Nicole kunnen… genieten.
In 1998 zijn ze, als wijnliefhebbers, met hulp van Jean-Pierre Six van Monteberg begonnen met de aanplant van Siegerrebe, Kerner, Pinot Noir en Dornfelder. Samen goed voor 300 stokken.
In 1999 zijn daar 750 planten bijgekomen: Müller-Thurgau, Chardonnay, Chasselas, Muscat Ottonel en Pinot Gris. Het zal wel duidelijk zijn dat hier geen enkele commerciële bedoeling achter zit, dit is het betere liefhebberswerk.
In 2002 werden dan Phoenix en Solaris bij geplaatst. En in 2005 ten slotte Regent. Alles samen 1.350 wijnstokken.
Deze staan allemaal samen op een perceel van ongeveer een halve hectare. Perfect onderhouden, tijdig gesnoeid en secuur opgebonden. Hier zijn gepassioneerde wijnmakers aan het werk. Die niets anders voor ogen hebben dan lekkere wijn te maken. En als voor de perfecte gist naar Duitsland moet gereden worden, wel dan is dat zo. En als daarvoor 5 jaar les moet gevolgd worden bij wijneminentie Hans Van Nyen, dan doen ze dat. En overvloedig spuiten willen ze niet. Maar hun plantjes kapot laten gaan is ook niet aan de orde. Dus gedoseerd manipuleren is de manier van werken.
Een bezoek aan Baneberg doet mij denken aan het romantische plaatje dat de meeste mensen hebben van de activiteiten in de wijngaard. Zelf mocht ik ondertussen ondervinden dat het gewoon keihard werken is in weer en wind. En dat alles afhangt van de goeie wil van de natuur. Maar de glooiende gaard van Gilbert en Nicole is een plaatje. Je voelt gewoon dat hier met liefde in wordt gewerkt. En dat hier menige fles is gekraakt aan de witte tuintafel zal ook wel duidelijk zijn.
Het is vooral mooi dat de helling in trappen is geëvolueerd door het vele bewerken. Zeer stijl is het niet maar het geeft een apart zicht. En mooie foto’s!
Aansluitend mocht ik de kelder binnen gaan. Inox en plastiek vaten wachten geduldig op de volgende stap van de vinificatie. Vele liters wijn staan er opgeslagen, in afwachting van een overheveling of de botteling. Er is een bottelmachine, een kurkmonteermachine (of iets dergelijks) en nog een andere machine voor het plaatsen van de capsule over de teut van de fles. Jawel, Gilbert en Nicole hebben alles bij de hand om hun wijn te maken.
Binnenkort wordt de garage vrij gemaakt om daar de geplukte druiven te verwerken en zijn we weer vertrokken voor een spannende periode van wijn maken. En proeven.
En genieten…
Van de wijn. Van de wijngaard. Van elkaar. Van het leven.
Zo hoort het. Maar het is niet iedereen gegeven.
Geniet ervan, Nicole en Gilbert.
Levensgenieters!
Bij het eerste voorjaarszonnetje mocht ik hen wat vragen stellen over hun passie. Bij een glaasje Baneberg Müller-Thurgau van 2009. Een klassieke droge witte wijn, fris geschonken de ideale terraswijn.
Eigenlijk was het meer mijmeren dan vertellen. Over de eerste plantjes. Over de opleiding tot wijnmaker. Over de reizen naar de Moezel, als Raoul rijdt zodat Gilbert en Nicole kunnen… genieten.
In 1998 zijn ze, als wijnliefhebbers, met hulp van Jean-Pierre Six van Monteberg begonnen met de aanplant van Siegerrebe, Kerner, Pinot Noir en Dornfelder. Samen goed voor 300 stokken.
In 1999 zijn daar 750 planten bijgekomen: Müller-Thurgau, Chardonnay, Chasselas, Muscat Ottonel en Pinot Gris. Het zal wel duidelijk zijn dat hier geen enkele commerciële bedoeling achter zit, dit is het betere liefhebberswerk.
In 2002 werden dan Phoenix en Solaris bij geplaatst. En in 2005 ten slotte Regent. Alles samen 1.350 wijnstokken.
Deze staan allemaal samen op een perceel van ongeveer een halve hectare. Perfect onderhouden, tijdig gesnoeid en secuur opgebonden. Hier zijn gepassioneerde wijnmakers aan het werk. Die niets anders voor ogen hebben dan lekkere wijn te maken. En als voor de perfecte gist naar Duitsland moet gereden worden, wel dan is dat zo. En als daarvoor 5 jaar les moet gevolgd worden bij wijneminentie Hans Van Nyen, dan doen ze dat. En overvloedig spuiten willen ze niet. Maar hun plantjes kapot laten gaan is ook niet aan de orde. Dus gedoseerd manipuleren is de manier van werken.
Een bezoek aan Baneberg doet mij denken aan het romantische plaatje dat de meeste mensen hebben van de activiteiten in de wijngaard. Zelf mocht ik ondertussen ondervinden dat het gewoon keihard werken is in weer en wind. En dat alles afhangt van de goeie wil van de natuur. Maar de glooiende gaard van Gilbert en Nicole is een plaatje. Je voelt gewoon dat hier met liefde in wordt gewerkt. En dat hier menige fles is gekraakt aan de witte tuintafel zal ook wel duidelijk zijn.
Het is vooral mooi dat de helling in trappen is geëvolueerd door het vele bewerken. Zeer stijl is het niet maar het geeft een apart zicht. En mooie foto’s!
Aansluitend mocht ik de kelder binnen gaan. Inox en plastiek vaten wachten geduldig op de volgende stap van de vinificatie. Vele liters wijn staan er opgeslagen, in afwachting van een overheveling of de botteling. Er is een bottelmachine, een kurkmonteermachine (of iets dergelijks) en nog een andere machine voor het plaatsen van de capsule over de teut van de fles. Jawel, Gilbert en Nicole hebben alles bij de hand om hun wijn te maken.
Binnenkort wordt de garage vrij gemaakt om daar de geplukte druiven te verwerken en zijn we weer vertrokken voor een spannende periode van wijn maken. En proeven.
En genieten…
Van de wijn. Van de wijngaard. Van elkaar. Van het leven.
Zo hoort het. Maar het is niet iedereen gegeven.
Geniet ervan, Nicole en Gilbert.